Από τότε μέχρι σήμερα και βάσει της ανακάλυψής του περισσότερα από πέντε εκατομμύρια ζευγάρια έχουν καταφέρει να γίνουν φυσικοί γονείς.
Ακολούθησαν η εμφύτευση του ωαρίου στη μήτρα, η ανάπτυξη του ωαρίου και η δημιουργία του βρέφους από ζευγάρια που δεν μπορούσαν να κάνουν παιδιά με φυσική επαφή. Δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι τότε δεν υπήρχε ο όρος υπογονιμότητα, αλλά στειρότητα.
Πρώτη φορά στην Ιστορία το 1968 κατάφερε να γονιμοποιήσει ανθρώπινο ωάριο στο εργαστήριο. Τότε ήταν που άρχισε και τη συνεργασία με τον γυναικολόγο Πάτρικ Στέπτο, με τον οποίο παρέμειναν συνεργάτες για μια ζωή.
Ο σερ Εντουαρντς επικεντρώθηκε στην καλλιέργεια ανθρώπινων εμβρύων, ενώ ο Στέπτο στις λαπαροσκοπικές μεθόδους εμφύτευσης για την τοποθέτηση του γονιμοποιημένου ωαρίου στη μήτρα.
Εκτός από τα επιστημονικά θέματα που έπρεπε να επιλύσουν, συνάντησαν πολλές δυσκολίες και εχθρούς, οι οποίοι έκριναν ηθικά το έργο τους. Ανάμεσά τους και η άρνηση της βρετανικής κυβέρνησης να χρηματοδοτήσει την έρευνά τους, αλλά και να νομοθετήσει για να καταφέρουν να συνεχίσουν με τη γονιμοποίηση σε ανθρώπους.
Κατά τη διάρκεια των μελετών του διαπίστωσε ότι τα ανθρώπινα ωάρια έχουν διαφορετικό κύκλο ζωής από τα ωάρια των κουνελιών.
Εννέα χρόνια αργότερα κατάφερε να «χαρίσει» στη Λέσλι Μπράουν το πρώτο της παιδί και να ανοίξει τον δρόμο για εκατομμύρια υπογόνιμα ζευγάρια που επιθυμούν να γίνουν φυσικοί γονείς.
Για την ανακάλυψη της τεχνικής, που χαρακτηρίστηκε ορόσημο της μοντέρνας ιατρικής το 2010, ο καθηγητής Ρόμπερτ Εντουαρντς, ο πατέρας της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, κέρδισε το Νομπέλ Ιατρικής.
Το 2011 η τιμήθηκε από τη Βασίλισσα Ελισάβετ με τον τίτλο του ιππότη και γι” αυτό τον αποκαλούν με τον τιμητικό τίτλο του σερ.
Αναδημοσίευση από : ΤΑ ΝΕΑ






