Το πιο γλυκό πράγμα είναι να βλέπεις τα μάτια των γονιών σου. – Σοφοκλής
Η σύγχρονη γυναίκα έχει το προνόμιο της μοναδικής ευλογίας που την έχει προικίσει ο Θεός και η φύση. Την ευλογία της μητρότητας.
Μια φορά κι έναν καιρό ένα μικρό παιδί ήταν έτοιμο να γεννηθεί. Έτσι μια μέρα ρώτησε το Θεό:
“Μου λένε οτι με στέλνεις αύριο στον κόσμο, αλλά πως θα μπορέσω να ζήσω εκεί, έτσι μικρό και αβοήθητο που είμαι;”
“Ανάμεσα στους τόσους αγγέλους, διάλεξα έναν για σένα. Θα σε περιμένει και θα σε φροντίζει”, του απάντησε ο Θεός.
“Μα, εδώ στον ουρανό, δεν κάνω τίποτα άλλο παρά να τραγουδώ και να γελώ. Αυτό μου είναι αρκετό για να είμαι ευτυχισμένο.”
“Ο άγγελός σου θα σου τραγουδάει και θα σου γελάει κάθε μέρα. Και εσύ θα νιώθεις την αγάπη του αγγέλου σου και θα είσαι ευτυχισμένο.”
“Και πως θα μπορώ να καταλάβω τους ανθρώπους όταν μου μιλούν, αν δεν ξέρω τη γλώσσα των ανθρώπων;”
“Ο άγγελός σου θα σου λέει τα πιο όμορφα και τα πιο γλυκά λόγια που έχεις ποτέ ακούσει, και με μεγάλη υπομονή και φροντίδα θα σου μάθει και πως να μιλάς.”
“Και τι θα κάνω όταν θα θέλω να μιλήσω σε σένα;”
“Ο άγγελός σου θα σου βάζει τα χέρια μαζί και θα σου μάθει πως να προσεύχεσαι”.
“Έχω ακούσει οτι πάνω στη γη υπάρχουν κακοί άνθρωποι. Ποιος θα με προστατέψει;”
“Ο άγγελός σου θα σε υπερασπίζεται ακόμα κι αν αυτό σημαίνει κίνδυνο της ζωής του”
“Όμως θα είμαι πάντοτε λυπημένο γιατί δεν θα σε ξαναδώ”.
“Ο άγγελός σου θα σου μιλάει πάντα για μένα και θα σου μάθει το δρόμο για να γυρίσεις πίσω σε μένα, αν και θα είμαι πάντα δίπλα σου”.
Σε αυτό το σημείο έγινε μεγάλη γαλήνη στον Ουρανό, ενώ ήδη ακούγονταν φωνές απ’ τη γη. Και το παιδί βιαστικά ρώτησε απαλά: “Θεέ μου, αν είναι να φύγω τώρα, σε παρακαλώ πες μου το όνομα του αγγέλου μου”.
“Το όνομά του δεν έχει σημασία. απλά θα τον φωνάζεις Μαμά!”
Ο Αλέξανδρος Δουμάς έγραψε ότι “Οι μητέρες συγχωρούν πάντοτε. Ήλθαν στον κόσμο γι΄ αυτό”. Εγώ θα έλεγα οτι όχι μόνο μια μάνα συγχωρεί, αλλά το ίδιο κάνει και ο σύγχρονος πατέρας. Η γονική αγάπη δεν μπορεί να είναι και να αντιπροσωπεύει τίποτα λιγότερο, παρά την προέκταση του Θεού στις καρδιές και στα χείλη των παιδιών.
Αυτά λοιπόν τα χείλη και οι καρδιές είναι η δική σου καρδιά φίλε και φίλη. Είναι η δική σου παιδική αθωότητα, αγάπη και εμπιστοσύνη.
- Ας μάθουμε να συγχωρούμε τις όποιες ατέλειες ή τα λάθη των γονιών μας. Στο κάτω κάτω της γραφής, η πλειοψηφία των γονιών κάνει το καλύτερο που ξέρει και που μπορεί για τα παιδιά της.
- Τώρα ίσως, είναι η καλύτερη ώρα να μάθουμε να συγχωρούμε όλα εκείνα τα μικροπράγματα που μας νευριάζουν στις συμπεριφορές εκείνων των ανθρώπων, που για ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της ζωής μας, εκτελούν χρέη φύλακα-άγγελου για μας.
Γιατί μόνο τότε θα ελευθερωθούμε πραγματικά και θα μπορούμε να ζητήσουμε κι εμείς με τη σειρά μας από κάποιον άλλο, να αποδεχτεί και να συγχωρέσει τα δικά μας λάθη.
Γιατί η ηρωικότερη μάχη που έγινε ποτέ, δεν είναι άλλη από εκείνη που έγινε από τους γονείς για χάρη των παιδιών τους.
Ας το θυμόμαστε.
Απόσπασμα από το βιβλίο του φίλου και δασκάλου μου Άκη Αγγελάκη με τίτλο “Μικρές ιστορίες για δύσκολες ώρες”, από τις εκδόσεις Πληρότητα.
by 
