Η εμπειρία της υπογονιμότητας αλλάζει τη ζωή των ανθρώπων. Επηρεάζει την αυτοεκτίμηση, τα σχέδια και τα όνειρά για το μέλλον, τις σχέσεις με τους φίλους, την οικογένεια και τον σύντροφο. Δυστυχώς, η προσοχή φαίνεται να επικεντρώνεται στις φυσικές παραμέτρους της υπογονιμότητας και οι συναισθηματικές διαστάσεις συχνά παραβλέπονται και δεν αντιμετωπίζονται. Ο κόσμος δεν συνειδητοποιεί πόσο πολύ μπορεί αυτή η εμπειρία να καταβάλλει συναισθηματικά ένα ζευγάρι.
Επειδή η υπογονιμότητα είναι πολύ προσωπικό θέμα, πολλά ζευγάρια αποφεύγουν να μιλήσουν στους συγγενείς και τους φίλους, νιώθοντας έτσι περισσότερο πόνο και απομόνωση. Στην πραγματικότητα όμως δεν είναι μόνοι τους, αφού 15-20% των παντρεμένων ζευγαριών αντιμετωπίζουν προβλήματα υπογονιμότητας με όλα τα επακόλουθα συναισθήματα.
Το υπογόνιμο ζευγάρι περνά από διάφορα συναισθηματικά στάδια τα οποία θα δούμε στη συνέχεια μαζί με προτάσεις για το πώς μπορείτε να αντεπεξέλθετε καλύτερα. Ελπίζουμε να σας βοηθήσει να διευθετήσετε το πρόβλημα της υπογονιμότητας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Με το πέρασμα του χρόνου, με υπομονή, υποστήριξη και γνώση, οι περισσότεροι άνθρωποι συμβιβάζονται τελικά με την υπογονιμότητα.
Α. Η αναγνώριση του προβλήματος
Β. Αξιολόγηση και διάγνωση
Γ. Θεραπεία
Δ. Η ολοκλήρωση της προσπάθειας
Α.Yπογονιμότητα – Η αναγνώριση του προβλήματος
Τα ζευγάρια συνήθως θεωρούν ευνόητο πώς όταν το αποφασίσουν, θα ξεκινήσουν να κάνουν οικογένεια και μόλις σταματήσουν να παίρνουν προφυλάξεις θα συλλάβουν σύντομα παιδί. Καθώς όμως περνά ο καιρός και οι προσπάθειές τους δεν έχουν αποτέλεσμα, αρχίζουν να ανησυχούν.
Η διαπίστωση ότι δεν είναι τόσο εύκολο να συλλάβουν, μπορεί να προκαλέσει σοκ και τρόμο. Είναι πολύ δύσκολο να το αποδεχτούν, ειδικά αν έχουν συνηθίσει να έχουν τον έλεγχο στη ζωή τους και να παίρνουν αυτό που θέλουν όταν εργάζονται αρκετά σκληρά.
“Τι φταίει;” “Μήπως είναι στείροι;” “Μήπως δεν μπορέσουν ποτέ να κάνουν παιδιά;” Αυτές οι σκέψεις μπορεί να είναι τρομακτικές για ανθρώπους που δεν έχουν συλλάβει ποτέ παιδί. Είναι φυσιολογικό για τα ζευγάρια να έρχονται αντιμέτωποι με ένα ευρύ φάσμα συναισθημάτων πριν αναγνωρίσουν τελικά ότι μπορεί να έχουν κάποιοπρόβλημα γονιμότητας.
Συχνά, η γυναίκα είναι αυτή που αντιλαμβάνεται πρώτη ότι μπορεί να έχουν κάποιο πρόβλημα γονιμότητας. Οάντρας μπορεί να χρειάζεται να πειστεί ότι πιθανά απαιτείται ιατρική παρέμβαση. Αρχίζει να εμφανίζεταιαπογοήτευση, θυμός, άρνηση, ενοχή, κατηγορία, αυτολύπηση και ζήλια. Τα συναισθήματα και οιδιαφωνίες μέσα στο γάμο αρχίζουν να μεγεθύνονται.
Πώς θα αντεπεξέλθετε σ’ αυτό το δύσκολο στάδιο:
● Η επικοινωνία με άλλους ανθρώπους που έχουν αντιμετωπίσει παρόμοιο πρόβλημα θα σας βοηθήσει να καταλάβετε ότι δεν είστε μόνοι. Να θυμάστε όμως ότι ο καθένας είναι μοναδικός και η δική σας κατάσταση δεν είναι ακριβώς ίδια με των άλλων.
● Αν προσπαθείτε να συλλάβετε για πάνω από ένα χρόνο, κλείστε ένα πρώτο ραντεβού με το γιατρό σας. Όσο πιο νωρίς αναγνωριστεί το πρόβλημα, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες για επιτυχημένη αντιμετώπιση. Είναι αναμενόμενο να νιώσετε φόβο και άγχος όταν ζητήσετε βοήθεια από το γιατρό σας.
● Να είστε προετοιμασμένοι για το γεγονός ότι τα συναισθήματά σας μπορεί να διαφέρουν από αυτά του συντρόφου σας. Η ανοιχτή επικοινωνία μεταξύ σας είναι αποφασιστική σ’ αυτή τη φάση. Μπορεί να μην είναι πάντα εύκολο, αλλά τώρα χρειάζεστε την υποστήριξη ο ένας του άλλου.
● Είναι απόλυτα φυσιολογικό να νιώθετε απογοήτευση και οργή που τα πράγματα δεν πάνε όπως τα σχεδιάσατε, αλλά είναι εύκολο να αναλωθείτε σ’ αυτό. Προσπαθήστε να εστιάσετε σε θετικά πράγματα όπως το αγαπημένο σας χόμπι ή μια νέα δραστηριότητα.
by 
